Zrozumieć galaktyczne fuzje

O północy 24 listopada ruszył kolejny projekt w uniwersum Galaxy Zoo. Jest to Galaxy Zoo Mergers. Ma on na celu zrozumienie mechanizmu kosmicznych kolizji prowadzących do fuzji galaktyk. Projekt działa na zasadzie apletu napisanego w technologii Java na podstawie wcześniejszych programów stworzonych na potrzeby pracy doktorskiej przez Johna Wallina. Ma on obliczać mając podstawowe parametry skutki zbliżenia się i ewentualnego zderzenia galaktyk.
Działanie samego apletu przedstawia się następująco. Otrzymujemy jakiś wzorzec zderzenia galaktyk do sklasyfikowania. Uruchamiamy symulację, w której dwie galaktyki zbliżają się do siebie nadlatując za każdym razem z innych stron, w innym kierunku i z różna prędkością. Naszym zadaniem jest ocenić, czy, któryś z powstałych w wyniku symulacji obrazów końcowych jest w jakimś stopniu podobny do wzorcowego. Jeśli tak zaznaczamy go. Jeżeli nie kontynuujemy symulowanie. Kiedy już znajdziemy 8 podobnych następuje kolejny etap, w którym mamy wskazać trzy najbardziej podobne spośród wytypowanych wcześniej.
Pomysł ciekawy, lecz muszę przyznać, że przynajmniej u mnie aplet często odmawia posłuszeństwa, nie reaguje na klikanie. Nie udało mi się jeszcze przeanalizować w pełni nawet jednego zderzenia. Może na razie jest to wersja testowa, która w miarę upływu czasu będzie udoskonalana - zobaczymy.

Nowy zestaw zdjęć

Przez kilka ostatnich dni klasyfikując galaktyki można było znaleźć zdjęcia wyglądem nieco różniące się od dotychczasowych. Stripe 82, bo tak nazwany został zestaw nowych obrazów, dodano jako jedne z najlepszych, najgłębszych fotografii w galaktycznym Zoo. Powstały one przez nałożenie na siebie obrazów z rejonu nieba, które teleskop SDSS przeglądał najczęściej w poszukiwaniu gwiazd zmiennych, wybuchów supernowych. W ten sposób obrazy te mają ponoć najlepsza jakość spośród tych, które dane nam było do tej pory oglądać. Przykładowe zdjęcie ze zbioru Stripe 82:
Jak dla mnie są one nieco za wyraźne. W dużym zbliżeniu zawierają sporo tak zwanego "szumu" i są nieco prześwietlone.
Jednak w obserwacjach kosmosu im dłużej robione jest zdjęcie, tym więcej szczegółów na nim widać. Trzeba przyznać, że powracanie w te same rejony nieba na pewno wydłużyło czas naświetlania, może więc po prostu nie zostały one odpowiednio obrobione. A może zwyczajnie się nie znam ;)
Powyższe zdjęcia przedstawiają ten sam fragment nieba. Pierwsze z podstawowego zbioru SDSS, drugie z zestawu Strupe 82. Trzeba przyznać, że w oddaleniu rzeczywiście wydają się one być lepsze.
Badacze postanowili dodać zestaw ponad 40 tysięcy zdjęć do zbioru. Więc chcąc, nie chcąc co jakiś czas natkniemy się na którąś z galaktyk ze zbioru Stripe 82.

Polowanie na supernowe

10 sierpnia pod patronatem Galaxy Zoo ruszył nowy projekt. Jak głosi tytuł na stronie głównej tegoż projektu Galaxy Zoo Supernovae is a Zooniverse project. Oznacza to że nasze galaktyczne Zoo się rozrasta. Tym razem będziemy polować na supernowe, czyli bardzo masywne gwiazdy, które kończą swój żywot w wielkiej kosmicznej eksplozji. Wybuchy te są niesłychanie gwałtowne i uwalniają niewyobrażalne wręcz ilości energii, tak iż błysk eksplozji przewyższa niejednokrotnie swym blaskiem całą galaktykę, w której znajdowała się umierająca gwiazda.
Naszym zadaniem w projekcie dotyczącym supernowych jest... jak zwykle ocenianie. Tym razem naszym oczom ukażą się trzy obrazki na raz. Pierwszy to obraz nowy - zdjęcie, które zostało zrobione pewnej galaktyce stosunkowo niedawno. Drugi to obraz komputerowy składający się z komputerowo połączonych wcześniejszych zdjęć, tak by wyeliminować ewentualne drobne, chwilowe, zmiany w otoczeniu galaktyki, jak np przelatujące asteroidy, satelity - jest to obraz odniesienia. Ostatni obraz jest już całkowicie wygenerowany przez komputer na zasadzie odejmowania zdjęć, nowego od odniesienia. Dzięki temu zabiegowi w razie pojawienia się supernowej widzimy ja wyraźnie, a jej otoczenie nie jest pełne innych świecących obiektów. następnie odpowiadamy podobnie jak w podstawowym galaktycznym Zoo na kilka pytań, a resztę pracy zostawiamy już naukowcom ;)
Jedynym mankamentem tego projektu jest fakt, że co jakiś czas wyświetla się komunikat, iż w dzisiejszym dniu nie ma już więcej zdjęć do sklasyfikowania. Nie wiem czy jest to spowodowane nowością projektu, czy po prostu badacze nie nadążają z dostarczaniem internautom nowych obiektów do klasyfikowania. Pożyjemy zobaczymy.
Strona projektu dostępna jest pod tym adresem.

Polska wersja Galaxy Zoo 2

Druga faza projektu “Galaxy Zoo” doczekała się jak na razie jedynej, narodowej, polskiej wersji językowej. Od dziś całe galaktyczne Zoo dostępne jest dla naszych rodaków w ojczystym języku. Wszystkie opisy na stronie projektu, przyciski i funkcjonalności przetłumaczone zostały na język polski. Będzie to zapewne duże udogodnienie zwłaszcza dla młodszej części społeczności Polaków zaangażowanych w ogólnoświatowy projekt klasyfikowania galaktyk. Dużej, bo ok 10 tysięcznej społeczności użytkowników aktywnych w przeciągu kilku miesięcy. Wszystkie teksty i instrukcje, które można znaleźć w serwisie przetłumaczyło dwoje nowych członków polskiego zespołu GalaxyZoo Marta Kotarba oraz Mirosław Kołodziej.
Na razie nic nie wiadomo, czy powstaną kolejne wersje językowe jednego z najpopularniejszych projektów astronomicznych skierowanych do internautów.

Odwrócone obrazy

Mniej więcej od połowy marca w GalaxyZoo dostępna jest nowa funkcja Inverted images. Obrazy klasyfikowanych galaktyk mogą być wyświetlane w odwróconych kolorach. Funkcja ta może być pomocna w niektórych przypadkach. Zawsze spojrzenie na klasyfikowany obiekt z nieco innej perspektywy może pomóc w zauważeniu szczegółów, które do tej pory nam umykały. Przynajmniej tak twierdzi ekipa galaktycznego Zoo ;) Wypada więc chyba uwierzyć bardziej doświadczonym badaczom.

Czwarta edycja GLOBE at Night

Już niebawem - 16 marca - rusza czwarta edycja ogólnoświatowego programu badania "ciemności" nieba - GLOBE at Night.
Głównym celem projektu jest określenie wpływu sztucznych źródeł światła na widoczność gwiazd na niebie. Dodatkowym jest uświadomienie ludziom, że w dzisiejszych czasach bardzo trudno jest już znaleźć miejsca gdzie można podziwiać na prawdę ciemne niebo, a życie w rejonach miejskich umożliwia obserwowanie jedynie najjaśniejszych gwiazd.
W tym roku po raz pierwszy badania prowadzone będą dwiema metodami. Pierwsza, to tak jak do tej pory porównywanie odpowiedniej konstelacji z mapkami dostarczonymi przez organizatorów. Drugą będą badania jasności nieba nad miastami z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury.
Tym razem będziemy wpatrywać się w gwiazdozbiór Oriona, a żeby dodać do projektu swoją cegiełkę wystarczy wejść an witrynę programu i postępować zgodnie z krokami, które tam są umieszczone. Główne czynności, które musimy wykonać, to określić własne położenie na Ziemi, znaleźć konstelację Oriona na niebie w ok godzinę po zachodzie Słońca, porównać to co zauważyliśmy z mapkami i wysłać raport.
Badania potrwają do 28 marca.
Witryna projektu: GLOBE at Night

Ze starym Zoo już jest ok

Okazało się, że problemy z błędami wyskakującymi na stronie pierwszego galaktycznego zoo były jedynie przejściowe. Tym samym cały czas możemy się cieszyć możliwościami, które oferowała nam tamta edycja projektu.
Całe szczęście już myślałem, że w poszukiwaniu asteroid będę musiał przeglądać bazę SDSS na piechotę :D
Pierwsza odsłona projektu dostępna jest pod tym adresem.